What's in a name?

Wij hebben de gebruikelijke ongemakken. Door een aandoening aan de slokdarm met de naam ‘reflux’ kucht en hoest mijn partner nu al een aantal jaren en ik nies al 40 jaar lang 9 keer achtereen in de ochtenduren. Voldoende
om iedereen schrik aan te jagen. We hebben geen koorts en gaan elke dag vol plezier in zelfquarantaine op de tuin. Deze heeft er nog nooit al zo vroeg zo mooi bij gelegen. Ook net op tijd een nieuw zonnepaneel gemonteerd, nadat de vorige in januari in een nog naamloze storm uit het noorden van het dak waaide.
We weten dat ‘de’ of ‘het naamloze’ in ‘enge’ films het grote kwaad vertegenwoordigt. Dus nu begrijp ik waarom men relatief bescheiden stormen in Europa een naam is gaan geven; ze worden daarmee namelijk een stuk minder
gevaarlijk.

De zelfquarantaine is mogelijk gemaakt door Covid-19 ofwel het ‘Corona-virus’. In tegenstelling tot de naamgeving van stormen maakt de naamgeving van virussen wel een dreiging voelbaar. Er werd in het begin wat
lacherig en schouderophalend gereageerd op dit virus toen de berichtgeving uit het verre China op gang kwam. Waarschijnlijk ook omdat Corona door westerlingen meer geassocieerd werd met een prettig drinkbaar biertje op feesten en evenementen. De wetenschappelijke aanduiding was 2019-nCoV, maar er was een beter uitspreekbare naam nodig en dus werd de officiële naam Covid-19. Dat moest de bedreiging duidelijker weergeven. Echter, zowel in de media als in de volksmond bleef de naam Corona in leven, net zo hardnekkig als het virus
zelf! Wat wel veranderde was de associatie, geen gedachte meer aan een biertje met een schijfje citroen, maar
een enge ziekte, die alle plezier uit sociale en culturele bezigheden zoog en waar je zelfs Magere Hein in tegen kunt komen.

Het leven is naar binnen gekeerd en speelt zich nu vooral binnenshuis af. TV, computer, spelletjes, creatieve whatsappjes en lezen. Bibliotheken en boekwinkels leveren boeken aan huis. Helaas zal dat met mijn boek niet gebeuren. Reclame maken via lezingen en radiopraatjes is niet meer mogelijk. Alleen BN’ers dringen nog door in de media. Gelukkig hebben wij dus onze zelfquarantaine en hebben we genoeg tijd om zelf te lezen, waarbij het
feit dat ik met mooi weer gewoon zonder leesbril dit kan doen mooi meegenomen is.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Reacties

Je bent lekker bezig. Om te schrijven heb je geen groene vingers nodig en je houdt schone handen .
Lien van Straaten, op 26-03-20
Maar ik probeer juist groene vingers te krijgen op mijn volkstuin en ik meende dat het aardig was gelukt. ik was wel goed mijn handen vóór ik ga schrijven.

What's in a name?

Fonds

Optimisten en pessimisten

Kinhem, wachttijd

Het boek is af

Eten in de vroege middeleeuwen