Breda Photo Festival
Door een columnist werd onlangs denigrerend over het ‘stadje Breda’ gesproken in het kader van snellere
internationale treinreizen. Doordat internationale treinen dit weinig betekende ‘stadje’ aandoen, verliezen zij veel tijd. Weg dus met deze tussenstop. Op internationale schaal mag Breda dan misschien niet groot zijn, maar met meer dan 184.000 inwoners zit het een provinciehoofdstad als Haarlem aardig op de hielen. Waar Haarlem haar naam als sporthoofdstad met internationale sportevenementen de laatste 35 jaar aardig te grabbel heeft gegooid, blijft Breda met haar Photo Festival een constante factor. Wij kunnen in Haarlem niet
meer een volleybal-, basketbal- en handbalweek bijwonen (Het honkbaltoernooi is wel teruggekeerd naar de stad), maar onze andere grote interesse, fotografie, kan wel bevredigd worden met een bezoek aan Breda. Wij gaan enkele dagen om een bezoek aan alle buiten- en binnen locaties te kunnen brengen in combinatie met
wandelingen in het Mastbos en fietsen in de omgeving.
Inmiddels is één tentoonstellingsruimte ontdaan van foto’s. Het kunstwerk bestond uit 800 online gevonden portretten, geplakt op de vloer van skatehal Pier15. De portretten toonden sporen van plastische chirurgie. De bedoeling was dat de onttakeling van de gezichten een vervolg zou krijgen door de vernietigende sporen van de skaters.
Onder druk van een coalitie van skaters en fotografen (veelal uit de VS) verwijderde de directie van de skatehal de foto’s, bang als zij waren voor de terugtrekking van sponsoren i.v.m. het controversiële karakter van het
kunstwerk. Gelukkig hebben wij het kunstwerk nog kunnen bewonderen en beoordelen.
In de prachtige Grote Kerk in het centrum van de stad, waren foto’s van Chinese fotografen te zien. Daar werd
ik getroffen door een foto van mijn vader bij de Chinese Muur. Wie had kunnen denken dat mijn vader een chinees was. Ik realiseerde mij dat eigenlijk iedereen een Chinese vader, een Oegandese moeder of een andere achtergrond heeft. Het ligt voor de één alleen véél verder in het verleden van zijn stamboom dan voor de ander. Bij Thierry Baudet is de herkomst gezien zijn achternaam van meet af aan duidelijk, maar voor de meesten gaat de stamboom niet verder terug dan de 16de eeuw en is niet zo helder. Zij kunnen makkelijker
hun illusie van 'zuiverheid' behouden. Het is om diverse redenen niet mogelijk een grootschalig onderzoek te doen naar het percentage van de wereldbevolking, dat bestaat uit bastaards. Vaak worden zij geaccepteerd door de niet-biologische vader (of weet hij er zelfs niets van) en onder vorstenhuizen was het aantal buitenechtelijke kinderen altijd groter dan dat van de wettige zonen en dochters. Wat is zuiver, wat is puur? Antwoord: alleen de mens als mens.