Haarlem en ik

Mijn geboorteplaats viert 775 jaar stadsrechten en een bekende uit mijn badmintonverleden is een project
gestart om de stad te laten feliciteren door haar inwoners. Duizenden Haarlemmers hebben hun bijdrage in de vorm van leporello’s al ingezonden. De felicitaties bestaan uit boekjes, die door de Haarlemmers zijn gevuld met
herinneringen, verhaaltjes, gedichten, tekeningen, foto’s, schilderwerkjes en nog veel meer. Ze zijn te zien op de site van Artvark.nl en worden wisselend tentoongesteld in Museum Haarlem. De titel van het project luidt ‘Haarlem en ik’. Dat is een fijne titel, want in deze tijd beginnen veel mensen hun verhaal met ‘Ik en…’. De ‘Dikke Ikke’ staat voorop, het collectief is onbelangrijk.
Maar in dit rare jaar blijkt dat het collectief juist belangrijk is voor het welbevinden van de mens. Vergeet alle influencers, die zich verrijken en betweters, die besmet zijn met complottheorieën. Help elkaar.

In deze tijd van familiezin, gezelligheid en voor sommige mensen -nou vooruit- devotie, staat Kerstmis gelijk
aan warmte en ook cadeaus (bijv. boeken) onder de boom. Er is een sfeervolle verlichting, die de donkerte doorboort en de mens verwarmt. Wat is er fijner dan je met warme chocolademelk met of zonder rum, op de bank nestelen met een fijn boek, zoals ‘Ken je me land?’ in de hand (Het mag natuurlijk ook een e-book zijn, maar dan wordt het een ander boek en anders wachten tot de volgende kerstperiode).

Eigenlijk is ‘Haarlem en ik’ best wel een fijn project om reclame te maken voor mijn boek. Dat doe ik natuurlijk om Haarlemmers te helpen hun stad beter te leren kennen. Het sluit ook mooi aan op de wensen van onze overheid om verplaatsingen in het verkeer beperkt te houden. Aan de hand van het boek kun je fietsen of wandelen in deze mooie omgeving. Zo cijfer ik mijzelf weg om de samenleving een stukje gezonder te maken en de mens zich beter te laten voelen.

Mijn schoonmoeder heeft ook een leporello gemaakt en die heeft géén boek om te promoten. Zij deelt nog
onbaatzuchtiger, dat geef ik toe. Niet alle schoonmoeders voldoen aan het stereotype beeld. We kunnen de leporello’s pas na de huidige lockdown in januari fysiek inleveren. Gelukkig nog ruim op tijd voor de eind-inleverdatum van 15 april 2021.

Ook fijn dat de kerstman uit Finland komt en niet uit Groot-Brittannië. Hij zou weliswaar nu nog niet last
hebben van de heffing van invoerrechten na Brexit, maar wel van de enorme file van vrachtwagens. ‘Aha’, zal je zeggen, ‘daar vliegt hij toch overeen?’ Vliegen met een slee getrokken door rendieren zonder vleugels gaat tegen alle regels van de aerodynamica in. Maar mocht dit wonderlijke idee wel kloppen, weet ik zeker dat hij in ons land wel direct een prent krijgt, vanwege rood uitstralend licht aan de voorkant. (Rudolph dan maar beter thuislaten!)


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Haarlem en ik

Fonds

Optimisten en pessimisten

Kinhem, wachttijd

Het boek is af

Eten in de vroege middeleeuwen